حرفهای دل من ... ! ! !

óóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóó

خیلی سخته بخوای به کسی که سال ها و ماه ها دوستت داشته بگی که دوسش نداری !
خیلی سخته به کسی که دوستت داشته و تو هرگز نتونستی دوستش داشتنشو درک کنی ، حقیقت رو بگی ... !
خیلی سخته وقتی بهش گفتی ، روح خسته ی خودت رو آروم کنی !
خیلی سخته غرور کسی رو که به خاطر تو شکسته شده نادیده بگیری ! اما مجبوری ! ...
خیلی سخته خودت رو جوری نشون بدی که نیستی ! تا شاید اون ازت دل بکنه ...
درسته تو اون رو دوست داری اما خوب دلت و احساست بهت اجازه نمیده دلش رو بشکنی

و همش می خوای راهی پیدا کنی که اون ترکت کنه ! که فکر کنه تو دوسش نداری ...
خیلی سخته که بغض ، گلوت رو گرفته باشه اما با خونسردی بهش بگی که دوسش نداری ... !

بگی که اونو نمی خوای ... !
خوب تو هم دل داری ! می ترسی دلش رو بشکنی ، همونجور که یکی دیگه دل تو رو شکست !؟
حرفت رو به اون می گی و میری ! دلش رو می شکنی اما از خدا می خوای که دل شکسته اون رو مرحم بذاره !
 اما تو مجبوری ، تو مجبور بودی !؟
 دیگه داری با خودت حرف می زنی : حالا تکلیف چیه ؟

جواب این دل شکسته رو کی باید بده ! منی که دلی رو شکستم یا اونی که دلش شکسته؟ 
اونی که بی تفاوت به اینکه چی رو داره زیر پاش له می کنه و رد میشه یا اونی که مراقب دلش نبوده ؟  

اما نه ! تو بی تفاوت نبودی ... تو خودت هم قلبت هزار تکه شد !

تو مثله بعضی از آدما نیستی که از صدای شکستن دل آدما لذت می برن !  تو مجبور بودی ....

چون نگذاشتن که اونو دوست داشته باشی ...
 من بر سر دوراهی زمان در دلمردگی این ثانیه ها به خاطر شکستن دل تو نابود شدم و تو ندیدی ... ؟!؟
حالا دست ها یم ساده ترین دلواپسی هستند ! تو مرا به مرداب فراموشی می سپاری و من هرگز شکستن دل تو را فراموش نخواهم کرد ... !؟!!
تو مرا در اعماق قلبت دفن می کنی و من همیشه زخمی را که به قلب تو زدم ، زخمی که تو روزی بر آن مرحم می گذاری ! بر دل خواهم داشت !! ....
 اما باز هم مرا گونه ای دیگر می بینی ....

نمی خواهم بدانی که از صدای شکستن قلبت خورد شدم ....

دوستت داشتم اما اشک می ریزم ! پر شدم از حرف های باران خورده ...

اما من صبر را آموخته ام ....

óóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóó